kleine winterkoning op je tak

met witte snavelranden schreeuwend

het donker dons tussen je veren

in vele streepjes bruin

verscholen tussen de takken piepend

om levenbrengend voedsel

maar zo, o tegenstrijdigheid

ook een snelle prooi

ben je straks des winters koning

je parelende roepen in de kou?

of vul je ongezien

de maag van ekster of van kat?

klein bolletje

wees veilig in mijn hand